BOLU’de, 23 yıldır böbrek yetmezliği zihayat ve COVİD-19 geçirdikten sonra böbrekleri işlevini tamamen kaybeden Burakhan Erbay (30), eşinin verdiği böbrekle sağlığına kavuştu. Burakhan Erbay, “O benim kahramanım. 18 Eylül’da evliliğimizin 1’inci yılı dolacak. Süreç başladığında 9 aylık evliydik. imdi dahi inşallah zinde günlerde dünya malı boyu devam edeceğiz” dedi.
Bolu’birlikte canlı Burakhan Erbay’a 7 yaşındayken mızrap kanseri teşhisi konuldu. Kemik kanserinin otama sürecinde kanserin eksantrik tıpkısı organa etkisini araştıran etibba Erbay’ın böbreklerinin bu hastalığa sınırlanmış namına engel gördüğünü belirledi. Erbay, 1999 yılından bu yana kestirmece 23 yıldır daim fonksiyonlarını tam anlamıyla adına getiremeyen böbreklerle yaşadı. Güzeşte yıl ara ayında Covid-19 hastalığı nâkil Erbay’ın temas 2 böbreği da ağız ağıza görevlerini adına getirememeye başladı. Etibba, Erbay’ın diyalize girmesi gerektiğini, münasebetsiz halde vücudunun henüz aşkın dayanamayacağını söyledi. Farklı hal yolları arayan Erbay, İstanbul’daki özel bir hastanede etkin ve organ aktarımı konusunda önemli çalışmalara imza atan Prof. Dr. Gaye Tuncer’e ulaştı. Tuncer, etüt sonrası Burakhan Erbay’a böbrek nakli yapılabileceğini söyledi. Erbay’ın annesi ve babası böbrek nakli için gönüllü oldu ve verici olmayı akseptans etti. Fakat annesinde mevcut kalp hastalığı ve babasında bulunan diyabet cihetiyle böbrek nakli gerçekleştirilemedi. Bunun üstüne Burakhan Erbay’ın, 1 yıl önceki hayatını birleştirdiği eşi Gülşen Erbay (31), kendi böbreğini vermeyi öneri etti. Yapılan testler sonrası zihayat çiftin böbrek nakli konusunda ağır ezgi olduğu ve naklin gerçekleştirilebileceği söylendi. Cerrahi Müdahale, 31 Ağustos’ta İstanbul’dahi kudretli aynı şekilde gerçekleştirildi ve Gülşen Erbay’ın tek böbreği eşine nakledildi.
‘GÖNÜLLÜ OLDU’
Burakhan Erbay, eşinin kendisine böbreğini vermeyi öneri ettiğinde çok duygulandığını anlatarak, “25 yıldır bu hastalıkla yaşadım. Geçtiğimiz mart ayıyla birlikte son evreye geldi. Bununla ilişkin doktora gittiğimde acilen diyalize girmem söylendi. Ben birlikte diyaliz istemiyordum. Değişik aynı defa aradık. O çağ Prof. Dr. Murat Tuncer ile karşılaştık. Kendisine gittiğimiz zaman naklin elan dolgunca ayrımsız hal olduğunu söyledi. Annem ve babam nakil üzere müracaat yaptılar. Annem, nakil amacıyla tınlamalı daha çok ama ihtisas hastalığı olduğu amacıyla stent takılması gerektiği söylendi ve 6 ile 12 ay arası nakil olamayacağı söylendi. Babam dahi şeker hastalığı hastası olduğu üzere alamadılar. O sırada eşim Tanrı razı olsun, ego veririm dedi. Kendisi fahri oldu. Biz haddinden fazla duygulandık. Bildirme böylecene 31 Ağustos’ta aktarım işlemi gerçekleştirildi” diye niteleyerek konuştu.
‘O BENİM KAHRAMANIM’
Eşinin kendisinin kahramanı olduğunu belirten Burakhan Erbay, şöyle bitmeme etti:
“Nakil süreci zor geçmedi. organ nakli olacaklar üstelik bilsin 1 hafta sonradan taburcu oldum. Şu anda normal hayatıma bitmeme ediyorum. Kullandığım ilaçlar cihetiyle bağışıklığım düşük, bu sebeple evdeyiz tıpkısı müddet. Elden yürüyüş yapmaya çıkıyorum. Ego eşime “My hero” diye niteleyerek sesleniyorum. Çünkü kendisi benim kahramanım oldu. O benim kahramanım. 18 Eylül’birlikte evliliğimizin 1’inci yılı dolacak. Süreç başladığında 9 mahiye evliydik. artık birlikte inşallah dimdik günlerde ömür boyu devam edeceğiz. organ aktarımı sahn kurtarır. İnsanların hayatlarını birinci sınıf ayrımsız şekilde devam ettirmesini sağlıyor. Biz bu süreçte etik bilimi kurula girdik. Orada gördük kim daraç dışından mevrut çok rahatsız gördük. Bu hastaların birbirleriyle akraba değil, bacanak olduğunu gördük. O yüzden Türkiye’birlikte de aza naklinin artması lazım. Uygulayım Bilimi ve hekim başarısı olarak haddinden fazla ilerideyiz. Ev dışından temelli Türkiye’ye geliniyor. Özel hastanede 1 kuruş ödemeden işler olduk.”
‘BURAK’IN BİR ŞEKİLDE SAĞLIĞINA KAVUŞMASI GEREKİYORDU’
Gülşen Erbay birlikte hiç irtical eşinin sağlığı amacıyla gelişigüzel şeyi yapabileceğini ifade ederek, şöyle konuştu:
“Eşim aktarım sürecine girdi. Annesi ve babasından alınamayınca, Burak’ın bire bir şekilde sağlığına kavuşması gerekiyordu. Sağlığına kavuşması üzere bile nakil gerekliydi. Ben fahri oldum. Süreç başladı. Tahliller yapıldı. Etik Bilimi kuruluna girdik. Sonra ahenkli olduk. Nakil süreci başladı. 31 Ağustos’ta nakil gerçekleşti. 3 saatlik bire bir ameliyat oldu. Daha bilahare 5 ahit bilahare taburcu oldum. Demin iyiyiz. Bundan sonrası elan kendimize ilgi ederek hayatımızı devam ettireceğiz. 1 yıl ilk hastalıkta ve sağlıkta diye ‘Evet’ demiştik ve hayatlarımızı birleştirmiştik. Korku yaşamadık. Tek korkum Burakhan’ın sağlığına kavuşamamasıydı. Örgen uyum sağlamaz diye niteleyerek gocunmak yaşadım. Ama müspet oldu seçme molekül. Burakhan sağlığına kavuştu. Uzuv uyum sağladı. Şu anda iyiyiz, gelişigüzel husus amacında. Korkulması gereken bir nitelik yok. bundan sonra sevdiğiniz insanın sağlığını gabi kazanmasına havari oluyorsunuz. Sevdiğiniz kayırıcı, hayatına dimdik benzeri koca yerine bitmeme edecek. Sunma önemlisi bu. Bu çocuğunuz, arkadaşınız, kardeşiniz mümkün. Ülkemizde organ bağışı beş altı ama bence henüz çok olmalı. Biricik böbrekle yaşam devam edebiliyor. Bilmediğimiz biricik böbrekle doğan binlerce eş var.”
