Ermenek’te yaşamını yitiren madencilere yakınlarının özlemi dinmiyor

Karaman’ın Ermenek ilçesindeki kömür ocağında, seylap sonucu 18 işçinin hayatını kaybettiği beyaz zehir kazasının üzerinden 8 yıl geçse da yakınlarının madencilere özlemi evvel günkü gibi tazeliğini koruyor.

Pamuklu köyü Cenne mevkisinde 28 Teşrinievvel 2014’te Arpalık Şekerler Madencilik Şirketine ait linyit ocağında meydana mevrut maden faciasında, 38 gün süren kontrol istirdat çalışmaları sonucunda 18 işçinin camit bedenine ulaşıldı.

Olayın üzerinden geçen 8 yılda, madenci yakınları, kaybettiklerinin peşi sıra yaş dökerken aynı taraftan de avlu mücadelesini sürdürüyor.

Acının bildirme fazla yaşandığı yerlerden biri birlikte Aşağıçağlar köyü… Kazada hayatını kaybeden İsa Gözbaşı, Bahri Üzer, Hüsnü Çolak, Osman Çoksöyler, Şanlı Haznedar ve Verimli Haznedar’ın kabirleri köy mezarlığında müşterek bulunuyor.

Yakınlarının kabirlerini kazanın 8’inci yılında ziyaret fail madenci eş ve çocukları, önsezi kırcı anlar yaşadı.

Kazancı beldesi Gökçeler Mahallesi’nde hararetli ve olayın peşi sıra kurtarma çalışmaları sürerken “Oğlum yüzme da bilmezdi, suyun içre ne yaptı?” sözleriyle hafızalarda düzlük düz Ayşe Mavi, 2 sene ilk 28 Eylül’birlikte eşi Recep Gökçe’yi Kovid-19’dan kaybedince acısı ikiye katlandı.

“Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapayalnız kaldım”

Ayşe Semavi, AA muhabirine, oğlu ve eşini çok özlediğini söyledi.

Oğlunun acısının, kazanın üzerinden 8 yıl geçmesine karşın halen dinmediğini vurgulayan Gökçe şunları kaydetti:

“Özlüyorum amma özlesem ne yapacağım? Evvel kabilinden bugün kadar 8 sene ergin. Ne oğlum kaldı, ne kocam kaldı. Kocam üstelik gitti oğlum birlikte gitti. Ayrıntılı zamandır mezarlarına de gidemiyorum. Bartın’daki kazayı duydum, üzüldüm ama üzülsem hangi yapacağım, elimden ayrımsız gelen mi var? Revan gitti. Şimdi yanımda kimse kalmadı. Çocuklar başka yerlerde. Yanımda oğlum vardı, kocam vardı, öldüler. Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapyalnız kaldım.”

“8 sene geçti dile niteliksiz”

Kazada eşini kaybeden Şadiye Çoksöyler da acılarının on paralık azalmadığını aktardı.

Acılarıyla yaşamaya alışmaya çalıştıklarını anlatan Çoksöyler, “8 yıl geçti dile dümdüz. Bartın’da 41 canımızı henüz kaybettik. Onların acısını ilgiyle paylaşıyorum. Şehitlerimize yağmur yaralılarımıza acil şifa, ölenlerin yakınlarına çıdam diliyorum. Bu acıyı sadece yaşayanlar agâh. 8 yıl geçti, çocuklarımız beşikteydi, büyüdüler. Onlarla birlikte tığ da büyüdük.” diye konuştu.

Kazada eşini kaybeden Fadime Haznedar ise o günü tek unutamadığını, acılarının on paralık bitmediğini söyledi.

Yedikleri yemeğin üstelik tadı olmadığını nâkil Haznedar, Bartın’daki eroin kazasına birlikte haddinden fazla üzüldüklerini bildirdi.

Bartın’daki kazayı duyduklarında 2014’teki acıyı gene yaşadıklarını dile getiren Haznedar, “Esasen ocaklar söndü. Konuşamıyorum, titriyorum, sözün bittiği yerdeyiz. Tığ bu acıları çektik. Onlar orada, biz burada yandık ama olmadı. Başları sağlıklı olsun. O yetim evlatların Cenabıhak yardımcıları olsun. Oraya başvurmak istedim, gidemedim. İşte demincek mezardayız. Başındayız, ‘Kalk’ desen kalkmaz, yemeden içmeden rüyana gelirse görürsün. Onu de Allah izin verirse.” ifadesini kullandı.

Kazada 2 oğlunu kaybeden Şükrü Haznedar da üzerinden 8 sene geçmesine rağmen olayı geçkin kadar hatırladıklarını, seçme oyuntu ziyaretinde aynı acıları yaşadıklarını anlattı.

Kazada eşi Koçak Haznedar’ı kaybeden Şadiye Haznedar birlikte acılarının sürdüğünü belirtti.

Share: