DÜZCE’nin Kaynaşlı ilçesi merkezli 12 Son Teşrin 1999’üstelik meydana depremin üzerinden 23 sene geçmesine karşın yakınlarını kaybedenlerin acıları geçmiş günkü tazeliğini koruyor. Depremde annesi Necla ve babası Necmi Atmaca’i kaybeden Necdet Yaşar Delice, Çokça el günlerdi. 5 günde ailemi enkazdan çıkardım. 23 sene geçti ama herhangi bir yıl dönümünde benim kadar insanlar, aileler bu acıyı esasen hatırlıyor dedi.
Düzce ve Bolu 12 Teşrinisani 1999 haset saat 18.57’dahi 7.2 büyüklüğündeki depremle yıkımı yaşadı. Düzce’de 710, Bolu’da ise 48 kişinin yaşamını yitirdiği depremde yakınlarını kaybedenlerin acıları aradan geçen 23 yıla rağmen hala dinç. Depremi yaşayanlar ve depremde yakınlarını kaybedenler o günlerde yaşanan acıları ve zorlukları unutamıyor.
Depremde annesi Necla ve babası Necmi Mecnunca’i kaybeden Necdet Yaşar Delicesine, Çokça pres günlerdi. 5 günde ailemi enkazdan çıkardım. 23 sene geçti ama her yıl dönümünde benim kadar insanlar, aileler bu acıyı esasen hatırlıyor diye niteleyerek konuştu.
‘AİLEMİ 5 GÜNDE ÇÖKME ALTINDAN ÇIKARDIM’
Ailesinin enkaz altında olduğu 5 günce süreçte bilcümle umutla beklediğini tamlayan Delimsirek, şunları söyledi
Ego o süreçte üniversiteyi dondurmuş ve askere gitmiştim. Tıpkı sabahleyin uyanıyorsun ve yer sarsıntısı ergin, ailenden marifet alamıyorsun. O ahit İskenderun’bile askerdim. Oradan geldim. Geldiğinde binaları mahalleni görüyorsun, binaların yıkıldığını görüyorsun. Göçük altında olanlar vardı, enkazdan aileleri çıkartmak için uğraşıyorsun, yaşıyorlar mı yaşamıyorlar mı Bunlar çokça zehir tecrübeler. Kimsenin tıpkısı daha yaşamaması müstelzim anlar. Biz tabiatıyla bunları aştık. Çok ağırlık oldu bizim üzere. Ben ailemi 5 günde gerileme altından çıkardım. Ama bilcümle ayrımsız umutla beklemiştim. Sağlıklı çıkartırız, kabil düşünüyordum. Maatteessüf hayatta değiller çıkartamadık, mekanları cennet olsun. Tığ buralardan ibret çıkarmalıyız
‘5 GÜNLÜK SÜREÇ İNSANIN 10 YILLIK ÖMRÜNÜ TÜKETİR GİBİYDİ’
Yaşadıklarını anlatmaya kelimelerin yetmeyeceğini tamlayan Atmaca, 5 çevrim süresince bu durumu sınama yazar yaşamak dizge için haddinden fazla zordu. O 5 günce proses insanın 10 almanak ömrünü tüketir gibiydi. Benim saçlarım o ayrımsız haftalık süreçte döküldü. Bunun dip izleri dahi var. Teferruatlı müddet ruh bilimsel otama gördüm. Düzce’ye gelemedim ince süre. Teferruatlı yıllar Ankara’da görev yaptım. 5 yıl mahalleme ve caddeme girmeden koridor geçirdim. Bunu ifade etmek haddinden fazla pres. Bunu saatlerce anlatsam bile rapor edemem. Bunu cıvıl cıvıl agâh. Kimse deneme etmesin bu acıları.
